آینده فجیع تیم ملی بعد از کافا تاجیکستان زنگ خطر را به صدا درآورد!
به گزارش لوازم ورزشی، عملکرد دوگانه تیم ملی با قلعه نویی نگرانی های زیادی را برای آینده تیم به وجود آورده است.
ایمان گودرزی؛ تیم ملی فوتبال ایران در ماه های اخیر تحت هدایت امیر قلعه نویی با نتایجی همراه بوده که از یک سو نویدبخش و امیدوارکننده است و از طرفی نگرانی های جدی را درباره ی آینده این تیم در راه جام جهانی ۲۰۲۶ به وجود می آورد. حضور در تورنمنت کافا ۲۰۲۵ و کسب نتایجی همچون پیروزی ۳-۱ مقابل افغانستان یا صعود به فینال، تصویری از توانایی های فردی بازیکنان ملی پوش ارائه داد، اما هم زمان ضعف های ساختاری در خطوط مختلف، چشم انداز روشنی از آینده تیم ملی ترسیم نمی کند.
خط دفاع؛ نقطه ضعف همیشگی
شاید بزرگ ترین چالش تیم ملی در دوران قلعه نویی به خط دفاع بازگردد؛ جایی که طی ۱۰ بازی اخیر، تیم ۱۱ گل دریافت کرده و تنها در سه مسابقه توانسته کلین شیت کند. دریافت گل از تیم هایی چون تاجیکستان، آن هم در حالی که ایران با نتیجه ۲-۰ از حریف پیش بود، نشان از شکنندگی ساختاری دارد.
تغییرات مداوم ترکیب دفاعی و استفاده از بازیکنانی نظیر حزباوی و آقاسی به جای مدافعان باتجربه ای مانند شجاع خلیل زاده، انسجام دفاعی را بشدت کاهش داده است. اشتباهات فردی و ضعف در عقب نشینی بموقع سبب شده تیم ملی در مقابل ضدحملات لطمه پذیر شود. حتی در بازی هایی که ایران مالکیت توپ را در اختیار داشت، مشکلات در انتقال سریع از حمله به دفاع، فرصتی طلایی برای مهاجمان حریف به وجود آورد.
خط میانی؛ کمبود خلاقیت و جوانگرایی
در فوتبال مدرن، خط میانی قلب تپنده هر تیم است. اما ایران در دوران اخیر از این ناحیه رنج می برد. غیبت سعید عزت اللهی و احمد نوراللهی یا مصدومیت های بازیکنانی نظیر علی کریمی، دست قلعه نویی را برای انتخاب بسته و او را وادار به استفاده از هافبک های کم تجربه کرده است. نتیجه این وضعیت، کاهش چشم گیر توانایی در حفظ توپ و قطع حملات حریف بوده است.
تیم ملی در خیلی از بازیها بخش بزرگی از میانه میدان را واگذار کرده و در عمل کنترل ریتم مسابقه را از دست داده است. وابستگی بیش از اندازه به هافبک های پا به سن گذاشته و عدم اعتماد به بازیکنان جوان تر، نه تنها از خلاقیت کاسته، بلکه انرژی و پویایی تیم را نیز بشدت کاهش داده است. این مساله در مقابل تیم های سرعتی و فیزیکی آسیای میانه بخصوص مشهود بود.
خط حمله؛ اتکا بر استعداد فردی
بااینکه حضور ستاره هایی مانند مهدی طارمی و سردار آزمون بازهم امیدواری هواداران را زنده نگه داشته، اما آمار و عملکرد نشان داده است که گلزنی های ایران بیشتر بر پایه استعداد فردی بوده تا تاکتیک های تیمی. فرصت سوزی در بازی مقابل تاجیکستان و اتکا بیش از اندازه به حرکات انفرادی طارمی یا شوت های از راه دور آزمون، حکایت از نبود برنامه مشخص هجومی دارد.
قلعه نویی کوشیده با افزایش تعداد مهاجمان، قدرت هجومی تیم را تقویت کند، اما نبود پشتیبانی مناسب از خط میانی و ضعف در بازگشت دفاعی، این رویکرد تهاجمی را به شمشیری دولبه تبدیل نموده است؛ شمشیری که در مقابل تیم های بزرگ تر می تواند به زیان ایران تمام شود.
اعتراف به اشتباهات؛ اما زمان محدود است
نکته مثبت در رفتار سرمربی تیم ملی، پذیرش برخی اشتباهات در انتخاب ترکیب یا تغییرات تاکتیکی بوده است. قلعه نویی بارها در نشست های خبری به لزوم اصلاحات اشاره کرده، اما صرف اعتراف کافی نیست. آن چه تیم ملی نیاز دارد، اجرای سریع و عملی راهکارهاست: از ایجاد ثبات دفاعی و ترمیم ساختار میانی تا اعتماد به جوانان و طراحی تاکتیک های هجومی مبتنی بر هماهنگی تیمی.
فرصت چندانی تا شروع دور اصلی مقدماتی جام جهانی باقی نمانده و بی توجهی به این نقصها می تواند پیامدهایی سنگین بهمراه داشته باشد. کارشناسان هشدار داده اند که ادامه این روند حتی می تواند جایگاه کادرفنی را متزلزل کند.
آینده مبهم قلعه نویی
با وجود برخی موفقیت ها، همچون احتمال صعود به جام جهانی ۲۰۲۶، عملکرد تیم ملی زیر نظر قلعه نویی بازهم با تردیدهای جدی همراه می باشد. میانگین سنی بالای بازیکنان، ضعف دفاعی و عدم توجه کافی به جوانگرایی، انتقادات گسترده ای را از طرف رسانه ها و کارشناسان به دنبال داشته است.
از طرف دیگر، زمزمه هایی بر مبنای اختلاف نظر میان کادرفنی و هیات رئیسه فدراسیون فوتبال شنیده می شود؛ اختلافاتی که حول استراتژی های فنی و حتی مسایل مدیریتی شکل گرفته و آینده همکاری را شکننده تر کرده است. برخی منابع از حمایت فدراسیون تا پایان جام جهانی خبر می دهند، اما تجربه های تلخ گذشته با مربیان دیگر، احتمال تغییرات ناگهانی را منتفی نمی کند.
آزمون بزرگ در راه است
در نهایت باید گفت تیم ملی ایران در آستانه یک آزمون بزرگ قرار دارد؛ آزمونی که هم کیفیت واقعی نسل فعلی فوتبال ایران را روشن می کند و هم سرنوشت امیر قلعه نویی را روی نیمکت تیم ملی تعیین خواهدنمود. نمایش های ضعیف مقابل تیم های نه چندان قدرتمند آسیایی زنگ خطر را برای هواداران به صدا درآورده است.
ایران برای موفقیت در جام جهانی نیازمند تیمی هماهنگ، با ساختاری منسجم و تاکتیک هایی روزآمد است. آیا قلعه نویی می تواند در فرصت باقیمانده چنین تیمی بسازد یا تیم ملی بار دیگر گرفتار چرخه تغییرات کادرفنی خواهد شد؟ پاسخ این پرسش ها در ماه های آتی مشخص می شود، اما یک نکته مسلم است: مسیر پیش رو دشوارتر از آن چیزی است که نتایج ظاهری نشان داده است.
257 251
منبع: varzeshtools.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب