ادعای رویایی فدراسیون فوتبال کدام تیم اروپایی با ایران بازی می کند؟
به گزارش لوازم ورزشی، فدراسیون فوتبال ایران در حالی بدنبال برگزاری بازیهای تدارکاتی در فروردین ماه است که شلوغی تقویم تیم های اروپائی و شرایط قرعه کشی جام جهانی، انتخاب حریف مناسب را به چالشی بزرگ برای تیم ملی مبدل کرده است.
ایمان گودرزی؛ با قطعی شدن حضور تیم ملی ایران در تورنمنت تدارکاتی دبی در آبان ماه، فدراسیون فوتبال حالا چشم به برنامه های طولانی مدت تر دوخته است؛ برنامه هایی که مقرر است مسیر آماده سازی تیم ملی برای حضور در جام جهانی ۲۰۲۶ را هموار کنند. باتوجه به قرعه کشی رقابتها در چهاردهم آذرماه و نامشخص بودن شرایط گروه ایران، برنامه ریزی برای بازیهای دوستانه فروردین ماه هنوز در مرحله بررسی است، اما دغدغه های فنی و لجستیکی، تصمیم گیری غائی را دشوار کرده است.
تورنمنت دبی، گام اول آماده سازی
مطابق برنامه فعلی، ایران در تورنمنت چهارجانبه دبی به مصاف تیم های ملی مصر، کیپ ورد و ازبکستان خواهد رفت. این رقابتها اولین فرصت رسمی برای بازبینی کارکرد بازیکنان زیر نظر کادرفنی در سال جدید میلادی است. در عین حال، نگاه فدراسیون و کادر فنی به تورنمنت آبان محدود نمی ماند؛ آنها به دنبال تدارک دیدارهایی در سطح بالاتر برای فروردین ماه هستند تا بتوانند با شبیه سازی شرایط جام جهانی، تیم ملی را به سطح مطلوبی برسانند
یافتن حریف اروپائی در تقویم فشرده
سخنگوی فدراسیون فوتبال در گفت و گویی اعلام کرده: «در حال مذاکره با فدراسیون های اروپائی هستیم تا بعد از قرعه کشی جام جهانی، دیدارهای دوستانه ای برگزار نماییم.» اما در عمل، چنین مذاکراتی با موانع مختلفی روبه روست. خیلی از تیم های مطرح قاره سبز در وقفه ملی فروردین ماه مشغول برگزاری دیدارهای پلی آف جام جهانی هستند و زمان کافی برای انجام بازی تدارکاتی در اختیار ندارند. افزون بر آن، تیم های بزرگ اروپا برنامه های آماده سازی خودرا از مدت ها پیش غائی کرده اند و امکان تغییر تقویم شان حدودا وجود ندارد.
واقع بینی در انتخاب گزینه ها
با بررسی وضعیت مقدماتی جام جهانی در اروپا، تنها چند تیم انتخابهای واقع بینانه برای فدراسیون ایران محسوب می شوند؛ همچون سوئیس، اتریش، نروژ، کرواسی و شاید یکی از تیم های اسکاتلند یا دانمارک. این کشورها به احتمال زیاد بطور مستقیم راهی جام جهانی می شوند و از آن جا که درگیر پلی آف نخواهند بود، امکان برگزاری دیدار دوستانه با ایران را دارند.
با این وجود، شرایط قرعه کشی هم اهمیت بالای ی در تصمیم گیری خواهد داشت؛ بطور مثال، اگر یکی از این تیم ها با نمایندگان آسیا مانند ازبکستان، عربستان یا قطر هم گروه شود، احتمال تمایلش برای رویارویی با ایران در دیداری تدارکاتی بیشتر می شود.
گزینه های خارج از دسترس
در سوی دیگر، تیم هایی مانند ولز، رومانی، سوئد، ایرلند شمالی، صربستان، ترکیه، لهستان، بوسنی و هرزگوین و چک احیانا در مرحله پلی آف جام جهانی حاضر خواهند بود و بنابراین در فروردین ماه نمی توانند با تیم ملی ایران بازی کنند. در مجموع، ۱۶ تیم اروپائی به سبب حضور در پلی آف از دایره انتخاب خارج می باشند. این موضوع کار فدراسیون را برای غائی کردن رقیب اروپائی به شدت دشوار کرده و شاید سبب شود تمرکز ایران بجای اروپا، روی تیم های مطرح آفریقا یا آمریکای جنوبی معطوف شود؛ قاره هایی که به طور معمول در همان بازه زمانی برای دیدارهای دوستانه آماده تر هستند.
بازی با نام اروپا کافی نیست
از طرفی، نباید فقط به نام «تیم اروپایی» دل خوش بود. با نگاهی به تیم های غایب در جام جهانی و پلی آف، می توان دید که انتخابهای باقیمانده، چندان سطح بالایی ندارند. تیم هایی مانند لوکزامبورگ، یونان، بلاروس، لیتوانی، قبرس، استونی، قزاقستان، مونته نگرو و حتی آندورا شاید از نظر جغرافیایی اروپائی باشند، اما بازی با آنها ارزش فنی چندانی برای تیم ملی ایران نخواهد داشت. در حقیقت، چنین دیدارهایی بیشتر جنبه آماری دارند تا آماده سازی واقعی برای حضور در جام جهانی.
مسیر دشوار اما قابل مدیریت
باتوجه به شرایط پیچیده فوتبال ملی و چالش های ارتباطی و مالی، برگزاری بازی با تیم های بزرگ اروپائی دور از انتظار است. در عین حال، کادر فنی تیم ملی می تواند با استفاده از ظرفیت کشورهایی مانند مراکش، سنگال، نیجریه، ژاپن یا کره جنوبی، دیدارهایی ترتیب دهد که هم سطح فنی بالاتری داشته باشند و هم از نظر آب وهوا به شرایط میزبانان احتمالی ایران در جام جهانی نزدیک باشند.
ضرورت برنامه ریزی هوشمندانه
ایران در راه آماده سازی جام جهانی نیاز به بازی هایی دارد که واقعا به تیم کمک کنند، نه فقط مسابقاتی با عناوین پرزرق وبرق. در وضعیت فعلی، شناسایی و مذاکره با تیم هایی که از نظر فنی و شرایط اقلیمی مشابه رقبای احتمالی ایران هستند، باید در اولویت باشد. باتوجه به تجربه های گذشته، تأخیر در تعیین برنامه تدارکاتی می تواند تبعاتی جبران ناپذیر برای تیم ملی داشته باشد.
حال زمان آنست که فدراسیون فوتبال با نگاهی عملی و نه شعاری، مسیر آماده سازی تیم ملی را به شکلی طراحی کند که بازیکنان با اعتمادبه نفس، هماهنگی و تجربه کافی پا به جام جهانی ۲۰۲۶ بگذارند.
به طور خلاصه، این رقابت ها نخستین فرصت رسمی برای بازنگری کارکرد بازیکنان زیر نظر کادرفنی در سال جدید میلادی است. اما در عمل، چنین مذاکراتی با موانع مختلفی روبه روست. بازی با نام اروپا کافی نیست از طرفی، نباید فقط به نام تیم اروپایی دل خوش بود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب