كیلیان لطفا از پاری سن ژرمن برو!
به گزارش لوازم ورزشی نیکولا آنلکا، ستاره پیشین تیم ملی فرانسه و تیم هایی چون پاری سن ژرمن، رئال مادرید و چلسی بعد از حذف و ناکامی تیم ملی فرانسه نامه ای برای کیلیان امباپه نوشته که ترجمه آنرا در ادامه می خوانید.
سپهر ستاری: کیلیان عزیز؛ بسیار دوست داشتم که حالا بتوانم به تو دلداری بدهم و بگویم «همه چیز آسان خواهد و تو در زمانی بسیار کوتاه بهبود پیدا می کنی و بازگشتت به میادین ساده خواهد بود» اما متاسفانه فوتبال این گونه نیست؛ هیچ گاه نبوده! ضربات پنالتی بهترین راه برای آخر یک بازی در صورت پیروزی است اما زمانی که طرف بازنده باشید، ظالمانه ترین لحظه دنیاست. بعد از باخت در چنین شرایط، شما زخمی خواهید شد و جای این زخم در کمال ناباوری هیچگاه به صورت کامل خوب نمی شود! تو احساس تنهایی خواهی کرد و مجبوری با آن زندگی کنی، مجبوری به جنگیدن در زمین ادامه دهی و گل بزنی تا این اتفاق تلخ را فراموش کنی اما بعید است از گوشه ذهنت به صورت کامل حذف شد. من که فراموش نکردم و هیچگاه هم از یاد نخواهم برد!
این اتفاق برای من در فینال لیگ قهرمانان سال 2008 در مسکو رخ داد؛ جایی که با چلسی در مقابل منچستریونایتد به میدان رفتم و «ادوین فن درسار» ضربه پنالتی من را مهار نمود تا جام، سهم شیاطین سرخ شود. بار سنگین شکست روی شانه های من خراب شد و کمرم را خم کرد! بازگشت به مسابقات و نگاه کردن در چشم هم تیمی هایم خیلی سخت بود و فقط با بازی کردن و گل زدن توانستم بر آن غلبه کنم. در واقع «گل زنی» نوعی داروست اما باید اعتراف کنم که تنها یک درمان کوتاه مدت بشمار می رود.
شاید عادلانه نباشد اما مردم به صورت اتوماتیک وار تو را در هر ناکامی مجدد مقصر می دانند و مجبور خواهی بود که این فشار را تحت هر شرایطی تحمل کنی. عموم مردم زمانی که می خواهند در مورد مقصر اصلی حذف فرانسه در یک هشتم نهایی یورو 2020 صحبت کنند، انگشت اشاره را به سمت تو نشانه می گیرند؛ حتی اگر با تمام وجود بدانند که مشکلاتِ کلیدی در تیم وجود داشت! بعنوان مثال از نظر من، خط دفاعی فرانسه در این دوره از رقابت ها بسیار صدمه پذیر ظاهر شد و یکی از علل حذف بود.
ما یک مرتبه به همراه پسرم که عاشق توست، همدیگر را ملاقات کرده ایم؛ حتی اگر تو را به خوبی نشناسم ولی می دانم که هر دو مسیرهای مشابهی را پیموده ایم؛ دو چهره از حومه پاریس که از زمان نوجوانی مورد توجه همگان بوده ایم. ما دوستان مشترکی داریم و آنها به من در مورد خصوصیات شخصیتی تو گفته اند. ازاین رو به خوبی می دانم که از روحیه ای قوی بهره می بری و قصد داری به همه نشان دهی آنقدر مقاوم و سرسخت هستی که می توانی با یک روحیه عالی به میادین برگردی!
خوب به خاطر دارم که از زمان حضور در موناکو، عملکرد درخشانی از خود به جای گذاشتی و بعد از پوشیدن پیراهن باشگاه پاری سن ژرمن به سطح جدیدی دست یافتی. تو در تیمی توپ می زنی که در این سال ها به یک تیم بزرگ تبدیل گشته و حالا توانایی بردن لیگ قهرمانان اروپا را هم دارد. بنظر می رسد یک سال دیگر به حضورت در پاریس ادامه دهی و بعد از آن باید برای یک تصمیم بزرگ آماده شوی؛ تصمیمی که اساسا نسبت به تصمیم من، کمی پیچیده تر خواهد بود. تو در آن زمان حداقل دو انتخاب خواهی داشت؛ یا این که در PSG بمانی یا راهی باشگاه رئال مادرید شوی! هر دو تیم توانایی قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را دارند اما زمان من این گونه نبود.
با این حال انتخابت به این بستگی دارد که در فوتبال به دنبال چه چیزی باشی؟ اگر بزرگ ترین تحسین ها را می خواهی باید از PSG جدا شوی. تو هر کاری در پاریس انجام دهی، تا مدتی در زمره کارهای تحسین برانگیز قرار خواهد گرفت. مطمئن باش در مورد تو خواهند گفت که: «کیلیان برای PSG عالی عمل کرده اما در تیم ملی فرانسه گرفتار لغزش شده است» سپس نوبت به این خواهد رسید که در موردت توانایی هایت به دیده شک و تردید بنگرند و بگویند: «بهترین لیگ های جهان در انگلیس و اسپانیا هستند و امباپه از رقابت با بهترین ها فرار کرده است.»
اگر می خواهی «توپ طلا» را به کلکسیون افتخارات خود اضافه کنی، بادد همانند «لیونل مسی» و «کریستیانو رونالدو»، همواره با بهترین ها رقابت کنی. نمی توانی ادعا کنی که در فرانسه با بهترین ها رقابت داری! منظور من را اشتباه متوجه نشو؛ لیگ فرانسه اصلا ساده نیست اما فکر می کنم لیگ انگیس سخت ترین لیگ جهان باشد. ازاین رو اگر می خواهی یکی از بهترین ها باشی، باید کاری که در پاریس انجام دادی را با تیم هایی همچون چلسی یا منچستریونایتد، آرسنال، منچسترسیتی یا لیورپول هم تکرار کنی. یا راهی اسپانیا شوی و در لباس باشگاه هایی مثل رئال مادرید یا بارسلونا رکوردها را یکی بعد از دیگری زیر پاهایت له کنی! حتی ایتالیا هم می تواند مقصد بهتری از فرانسه باشد. بعد از آن است که می توانیم در مورد تأثیر جهانی با یکدیگر سخن بگوییم.
با شنیدن عبارت «تیم ملی فرانسه» چه احساسی به تو دست می دهد؟ به چه اندیشه ای فرو می روی؟ شخصاً در مواجه با نام «تیم ملی فرانسه» به این فکر می کنم که یکی از بهترین تیم های جهان است با استعدادهای فوق العاده! با تعداد زیادی ستاره های بی نظیر که باید در هر مسابقه با موفقیت از زمین بیرون بروند. فراموش نکن که فوتبال یک ورزش باشکوه است اما همچنان غیرقابل پیشبینی باقی مانده. ازاین رو حتی اگر فرانسه بهترین تیم جهان روی کاغذ باشد، یک یا چند حلقه گمشده در آن دیده می شود. حلقه هایی که سبب شد تصویر به تکامل نرسد. خروس ها در دفاع ضعف داشتند و کل مجموعه تیم با این که در هر لحظه قادر به گل زدن بود، اما در عین حالس خطر را احساس می کرد که تور دروازه خودی به لرزه درآید. همین مساله هم جلوی پیشروی قدرتمند آنها را در تورنمنت گرفت. ضمن این که باید بگویم بازگشت «کریم بنرما» تصمیمی کاملاً درست بود اما ای کاش شش ماه زودتر رخ می داد تا تیم با او به سازگاری برسد!
جام جهانی قطر 2022 سال بعد برگزار می گردد و فرانسه فرصت دارد تا آن موقع با بازیابی مجدد، از عنوان قهرمانی اش دفاع کند. یورو 2020 به اتمام رسید و زندگی ادامه دارد پس باید تنها برایت در قدم های بعدی زندگی آرزوی موفقیت کنم و امیدوار باشم به حدی گل زنی کنی که تنها خاطره ای تیر و تار از یورو در ذهنت باقی بماند.
258 251
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب